Konferencja studencko-doktorancka "Opowiedzieć historię. Polska dramaturgia współczesna po 2006 roku"

Data rozpoczęcia i zakończenia wydarzenia

2021-05-27 - 2021-05-28

Lokalizacja

Nazwa obiektu: Wydział Filologiczny Uniwersytetu Łódzkiego
Ulica i numer: Pomorska 171/173
Miasto i kod: Łódź, 91-404

Organizator

Studenckie Koło Naukowe Teatrologów UŁ

Opis wydarzenia

Celem studencko-doktoranckiej konferencji naukowej Opowiedzieć historię. Dramaturgia współczesna po 2006 roku, organizowanej przez Koło Naukowe Teatrologów UŁ, działające przy Katedrze Dramatu i Teatru UŁ, jest przegląd różnorodnych sposobów ujmowania historii w polskiej literaturze dla teatru i na scenie polskiego teatru, co w obu przypadkach wiąże się ze specyficznie zaplanowaną konstrukcją dramaturgiczną. Chodzi o prześledzenie dramaturgicznych, literackich i scenicznych, ujęć historii, rozumianej dwuaspektowo – po pierwsze, jako makrohistorie społeczno-polityczne, po drugie, jako jednostkowe mikrohistorie. Oba aspekty mogą być rozważane zarówno w ujęciu fikcjonalnym, jak i realistycznym, lub też w szerokim kontinuum pomiędzy. Jako cezurę czasową dla tak sformułowanych rozważań przyjęliśmy rok 2006, w którym miała miejsce wrocławska premiera spektaklu „Transfer!” w reżyserii Jana Klaty. To wydarzenie artystyczne przeformułowało sposób przedstawiania historii w teatrze i tworzenie nowych dramaturgii historii przez duże i małe „h”.

Polska dramaturgia najnowsza, zarówno w swoim wymiarze literackim, jak i scenicznym, znajduje się w fazie poszukiwania nowych sposobów twórczej krytyki makrohistorii społeczno-politycznych oraz form ich scenicznego komponowania. Proces ten wiąże się z próbą dyskusji nad wielkimi narracjami historycznymi, jak również nad bieżącymi wydarzeniami społeczno-politycznymi. Poszukiwanie nowego języka, nowych układów odniesienia, nowoczesnych perspektyw oglądu i wreszcie zerwanie z linearną ciągłością przyczynowo-skutkową w konstrukcji fabuły, pozwala na takie literackie i sceniczne rozpisanie namysłu nad wielkimi narracjami historycznymi i społecznymi, by ujawnione zostały te ich elementy, które często usuwane były w cień jako nieprzystające do bieżącej potrzeby politycznej czy kulturowej. Teatr, w wersji tekstowej i scenicznej, opowiada makrohistorię na nowo, często jednak zacierając granice fikcji i rzeczywistości, by proponować spostrzeżenia natury ahistorycznej.

Inną ścieżką dramaturgii historii w polskim teatrze współczesnym jest komponowanie nowych struktur opowiadania indywidualnych mikrohistorii, szczególnie tych dotyczących przedstawicieli grup często wykluczanych ze społecznej normy – kobiet, niepełnosprawnych, ludzi starszych, imigrantów, osób LGBT+, uzależnionych, bezdomnych, więźniów. Wydobywanie ich mikrohistorii z wielkich historycznych narracji i przywracanie im często zapomnianych lub przemilczanych ról stanowi rozwijającą się przestrzeń polskiej dramaturgii współczesnej.

Makro- i mikrohistorie wpisują się również w kontekst teatru egzystencjalnego, gdy twórcy teatru analizują społeczne lub jednostkowe życie w odniesieniu do najnowszych problemów epoki antropocenu – katastrofy klimatycznej, degeneracji systemów demokratycznych, czy kompromitacji narracji kapitalistycznych.

Mając na uwadze powyższą problematykę, organizatorzy konferencji zapraszają do podjęcia rozważań na poniższe tematy (oraz zbliżone do nich zagadnienia):

- Jak jest opowiadana makrohistoria w teatrze?

- W jaki sposób wydarzenia społeczno-polityczne oddziałują na twórców teatralnych?

- Jakie formy krytyki stosuje teatr, w formie literackiej i scenicznej, wobec bieżących wydarzeń społeczno-politycznych?

- Którzy twórcy/jakie teatry najchętniej komentują/komentowały w swoich spektaklach rzeczywistość społeczno-polityczną?

- Jakie hasła, symbole, przesłania dotyczące makrohistorii pojawiają się w spektaklach?

- Jakie są sposoby problematyzacji wielkich narracji historycznych w tekstach dla teatru i na scenie?

- W jaki sposób kwestie badań nad pamięcią, takie jak, między innymi, postpamięć czy nie-miejsca pamięci znajdują odzwierciedlenie we współczesnej dramaturgii?

- Jakie nowe formy języka są tworzone by opowiadać makro- i mikrohistorie?

- Jakie nowe formy kompozycji struktury dramaturgicznej są proponowane dla opowiadania historii w tekstach dla teatru i na scenie?

- W jaki sposób teatr „ideologizuje się” w opowiadaniu historii?

- W jaki sposób tworzone są dramaturgie mikrohistorii Innego?

- Jak ukazywane są relacje mikro- i makrohistorii?

- W jaki sposób teatralne mikrohistorie Innego mogą wpływać na odbiór społeczny środowisk wykluczonych?

- Czy teksty dla teatru i sam teatr mają obowiązek „dydaktyki historii”?

 

Organizatorzy planują wydanie publikacji pokonferencyjnej w formie recenzowanej monografii naukowej.

Dodatkowo w czasie trwania konferencji przewiduje się spotkania z artystami tworzącymi dramaturgie literackie i sceniczne.

Konferencja odbędzie się w siedzibie Wydziału Filologicznego UŁ (ul. Pomorska 171/173 Łódź). W przypadku niekorzystnej sytuacji epidemiologicznej istnieje możliwość organizacji wydarzenia online.

Studentów i doktorantów zainteresowanych udziałem w konferencji prosimy o nadsyłanie tytułów i abstraktów wystąpień (max 300 słów), wraz z afiliacją i danymi kontaktowymi do 14 marca 2021 roku na adres: kolo.teatrologow.lodz@filologia.uni.lodz.pl

Opłata konferencyjna: 70 zł

 

Komitet organizacyjny konferencji:

Weronika Żyła - przewodnicząca

Klaudia Stępień

Sandra Kocoń

Aleksandra Łabędzka

Katarzyna Prędka

Aleksandra Biegańska

mgr Joanna Królikowska - sekretarz

 

 

Opiekunowie naukowi:

dr hab. prof. UŁ Małgorzata Budzowska

dr Piotr Olkusz

Opłaty za uczestnictwo:

70 zł

Strona internetowa:

https://pl-pl.facebook.com/events/195218495679285/

Ta strona korzysta z cookies aby świadczyć usługi na najwyższym poziomie. Dalsze korzystanie ze strony oznacza, że zgadzasz się na ich użycie. Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do plików cookies w Twojej przeglądarce: Polityka cookies Akceptuję